Zapalenie okostnej zęba – okostna jest tkanką łączną pokrywającą kości, chociażby szczęki i żuchwy. Odgrywa ona ważną rolę, regenerując kość podczas jej złamania. W jej wnętrzu znajduje się też spora ilość naczyń oraz nerwów, stąd też ogromny ból, kiedy dojdzie do jej zapalenia. Dotyczy to także okostnej zęba, która może zacząć nas boleć nawet wtedy, gdy wydaje się nam, że nasza jama ustna jest zadbana. Ból jest bardzo silny, obejmujący nawet całą głowę. Samo zapalenie daje o sobie znać przede wszystkim w nocy – ulubionej porze każdego bólu wewnątrz jamy ustnej. Co gorsza, nie działają na nie żadne środki przeciwbólowe, zaś ignorowanie problemu i konieczności udania się do dentysty może skończyć się powstaniem ropnia wokół zęba. W jeszcze gorszym wypadku, ropień może dostać się wyżej, do oczu lub nawet mózgu.
Objawy
Objawami, które występują przy zapaleniu okostnej zęba są:
- ostry, nieprzewidziany ból zęba, czasem odczuwalny też na całej głowie, szyi lub zatokach
- na wargach i policzkach pojawia się opuchlizna
- gorączka
- duszności i osłabienie
- trudności w otwieraniu ust
- szczękościsk
- ból i powiększenie węzłów chłonnych
- złe samopoczucie.
Przyczyny zapalenia
Za przyczyny zapalenia podaje się:
- próchnicę
- zgorzele
- utrudnione wyrzynanie się ósemek
- nieprawidłowo przeprowadzone leczenie kanałowe
- zęby z martwicą miazgi
- korzenie zęba pozostawione w kości po jego usunięciu
- stany zapalne w obrębie miazgi zęba lub wierzchołków korzeni
- zapalenia kości.
Do rzadziej występujących przyczyn możemy zaliczyć:
- powikłane złamania żuchwy
- zapalenie węzłów podżuchwowych
- zapalenie ślinianki podżuchwowej
- powikłania po znieczuleniu miejscowym.
Zapalenie okostnej – objaw zapalenia miazgi zęba
Zapalenie miazgi zęba jest kolejnym etapem szerzenia się procesu zapalnego, który dotyka najpierw miazgi zęba, by poprzez ozębną przejść w kierunku kości wyrostka zębodołowego. Zazwyczaj jest tak, że bakterie i ich toksyny docierają do okostnej poprzez kość. Kiedy to nastąpi, pojawia się stan zapalny. Objawia się on wysiękiem, a także tym, że okostna odwarstwia się i napina. Z racji, że jest ona dobrze unerwiona, powoduje to straszliwy ból.
Przebieg leczenia
Leczenie trwa na ogół około dwóch tygodni. Na początek, lekarz musi wykonać zdjęcie rentgenowskie (czasem nawet dostaniemy skierowanie na tomograf) w celu dokładnej oceny sytuacji. Następnie dentysta przepisuje nam antybiotyki, które musimy brać przez tydzień lub dwa. W międzyczasie musimy też przepłukiwać usta płukankami z szałwii lub rumianku. Ból i opuchliznę można zredukować, stosując zimne okłady. Kiedy leczenie antybiotyczne dobiega końca, przychodzi kolej na sam ząb. W zależności od jego stanu, jest on usuwany lub leczony kanałowo. Antybiotykiem, który stosuje się najczęściej w leczeniu zapalenia okostnej jest klindamycyna. Wynika to z tego, że bardzo dobrze penetruje tkankę kostną. Musimy jednak zaufać swojemu lekarzowi, gdyż to on najlepiej wybierze metodę leczenia zęba. Nie każdy będzie musiał przyjmować antybiotyk. Jeśli dolegliwości bólowe są na tyle silne, że zaburzają normalne funkcjonowanie możemy zastosować środki przeciwbólowe takie jak: aspiryna, paracetamol czy ibuprofen. Szybka interwencja pomaga cofnąć stan zapalny o czasie.
Powikłanie zapalenia okostnej – ropień podokostnowy
Jeśli nie wyleczymy zębów, kiedy pojawią się pierwsze sygnały o tym, że dzieje się z nimi coś niedobrego, musimy być przygotowani na poważne konsekwencje naszej decyzji. Kiedy zapalenie okostnej nie zostaje wyleczone może rozwinąć się ropień podokostnowy (zbiornik ropy pod okostną). Wtedy w jamie ustnej zaczynają pojawiać się elastyczno-twarde wygórowanie przy danym zębie z obrzękiem okolicznych tkanek. Dodatkowo zaczynamy odczuwać bardzo silny ból zęba. Występuje on samoistnie i nasila się, kiedy próbujemy gryźć czy dotykać bolącego miejsca. Mogą pojawić się także: osłabienie, gorączka czy dreszcze.
Stan taki należy koniecznie wyleczyć. Przede wszystkim trzeba pozwolić ujść ropie, jednak nie jest to działanie wystarczające, by przywrócić jamie ustnej zdrowie. najpierw trzeba naciąć ropień i wykonać sączkowanie. Poza tym należy zatroszczyć się o to, by ząb, który stał się przyczyną wystąpienia tego zaognionego stanu, został odpowiednio wyleczony. Czasami wystarczy leczenie kanałowe, innym razem ząb należy usunąć. Wtedy warto zainteresować się uzupełnieniem luki w uzębieniu poprzez wykonanie leczenia protetycznego lub implantoprotetycznego.
