Leczenie stomatologiczne nie obejmuje tylko profilaktyki przeciwpróchniczej czy następstw tej groźnej choroby. Czasem konieczna jest w jego ramach tak zwana stomatologia neuromięśniowa. To dzięki niej mamy szansę uporać się z problemami związanymi z utratą tkanek twardych zęba, poprzez spożywanie zbyt twardych pokarmów, bruksizm czy też nałogowe żucie gumy. Co warto wiedzieć na temat stomatologii neuromięśniowej, i jak wygląda przeprowadzane w jej ramach leczenie?
Nadmierne ścieranie się zębów czy też ich okresowe bóle często nie skłaniają nas do wizyt u dentysty, co jest zasadniczym błędem – podobne objawy mogą bowiem prowadzić do zaburzeń w układzie kostno-stawowym i mięśniowym. Oprócz przyczyn zębowych (innymi słowy braku zębów, wad ortodontycznych, starcia zębów), problemy mogą pochodzić bezpośrednio z układu nerwowego oraz mięśniowego. Zbyt duże napięcie mięśniowe pochodzenia ośrodkowego oraz obwodowego wiąże się z przeciążeniami w układzie stomatognatycznym, który również objawia się ścieraniem zębów, ich rozchwianiem, oraz w efekcie utratą. Aby zdiagnozować problemy natury neuromięśniowej, często konieczne są konsultacje laryngologiczne, gastrologiczne, neurologiczne, czy fizjoterapeutyczne.
W jaki sposób objawiają się problemy neuromięśniowe?
Jeśli zdolności adaptacyjne naszego organizmu nie zostały naruszone, proces neuromięśniowych problemów z zębami w początkowej fazie przebiega bezobjawowo. Do wizyty u stomatologa powinny nas natomiast bezwzględnie skłonić takie czynniki jak:
- nadwrażliwość zębów,
- nieestetyczny wygląd uzębienia,
- problemy ze słuchem (okresowo występujące szumy uszne),
- dolegliwości w obrębie głowy i szyi,
- zjawiska akustyczne (trzaski, kliki oraz tarcia), występujące przy otwieraniu ust oraz żuciu.
W przypadku dostrzeżenia u nas jakichkolwiek kłopotów z mięśniami, stawami skroniowo-żuchwowymi, czy też starciem twardych tkanek, lekarz powinien natychmiast zaplanować leczenie ortodontyczne bądź protetyczne. Jego zaniechanie może w przyszłości prowadzić do wielu przykrych konsekwencji, wśród których można wyróżnić uszkodzenie elementów protetycznych, uszkodzenie tkanek miękkich w okolicy dziąsła brzeżnego, bóle mięśniowe oraz stawowe o bardzo dużym nasileniu, a także uszkodzenia oraz pęknięcia śrub w implantoprotetyce.
W jaki sposób leczy się problemy neuromięśniowe?
Leczenie problemów neuromięśniowych ma na celu odtworzenie prawidłowych warunków zwarciowych zębów, które powinno być poprzedzone ćwiczeniami relaksacyjnymi. Niestety, często wykracza ono poza specjalności stomatologiczne – nieodzowna w takich przypadkach bywa pomoc fizjoterapeutów czy nawet psychologów, którzy wspierają pacjentów w trakcie terapii i pomagają im radzić sobie ze związanym z nią stresem.
Aby rozluźnić mięśnie oraz uśmierzyć ból zarówno przewlekły, jak i ostry, często wykonuje się zabiegi TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation), które znacznie skracają czas rehabilitacji i powrotu do sił, a poza tym są w pełni bezpieczne i skuteczne. Dzięki nim, pacjenci mogą szybko zredukować ilość przyjmowanych leków. TENS działa z wykorzystaniem impulsów elektrycznych o niskiej amplitudzie z elektrod, które docierają przez skórę do nerwów obwodowych.
Przydatna przy problemach neuromięśniowych często okazuje się także elektromiografia powierzchniowa (EMG). Dzięki niej możliwe jest zmierzenie potencjału elektrycznego mięśni w sposób bezbolesny i bezinwazyjny. Metoda często ma zastosowanie w badaniach związanych z bruksizmem, dysfunkcjami żucia, oraz podczas kontroli w trakcie leczenia ortodontycznego i protetycznego.
