Lapisowanie, zwane też impregnacją, to zabieg, polegający na uratowaniu zębów mlecznych pokrytych próchnicą, poprzez zaaplikowanie im związków chemicznych, spowalniających przebieg choroby. Wiele osób myśli, ze leczenie mleczaków mija się z celem, ponieważ zęby tego typu i tak wypadną same. Nie jest to jednak prawidłowe myślenie, ponieważ osiadłe na mleczakach bakterie mogą przerzucić się na formujące się pod nimi zęby stałe. A kiedy na zębach mlecznych już pojawia się rozległa próchnica, należy udać się do stomatologa, który, właśnie poprzez zabieg lapisowania, pozwoli na zachowanie ich do naturalnego wypadnięcia. Jest to o tyle ważne, że przedwczesna utrata mleczaków może doprowadzić do problemów ze zgryzem, pokroju tyłozgryzu. W artykule tym dowiecie się więcej na temat samego lapisowania.
Na czym polega zabieg?
W celu uratowania mleczaków najczęściej wykorzystujemy azotan srebra lub chlorek cynku. Zabijają one bakterie oraz wzmacniają samą strukturę zęba. Lapisowanie najczęściej przeprowadza się na zębach dotkniętych próchnicą butelkową, której nie da się zaplombować w tak młodym wieku. Dzieci, które boją się dentysty lub są niecierpliwe, również mogą zostać poddane lapisowaniu – zabieg jest szybki i bezbolesny, spowalniając rozwój próchnicy. Należy jednak pamiętać, że samo lapisowanie nie leczy zębów ani nie wypełnia ubytków. Jest to po prostu rozwiązanie tymczasowe, mające na celu kupić nam trochę czasu przed rozpoczęciem prawdziwego leczenia za pewien czas.
Sam zabieg polega na oczyszczeniu zęba z osadu i osuszeniu go. Następnie w ząb wtarte zostają dwa związki chemiczne, pozwalające na spowolnieniu rozwoju próchnicy. Po zakończeniu lapisowania, pacjent nie powinien jeść ani pić przez przynajmniej godzinę. Zabieg jest refundowany przez NFZ. Składają się na niego 3 wizyty, po jednej na tydzień. Następnie całość należy powtórzyć po trzech miesiącach, po czym po raz kolejny, po następnych trzech miesiącach.
Zalety i wady lapisowania
Niewątpliwą zaletą lapisowania jest to, że pozwala ono mlecznym zębom na dotrwanie do wypadnięcia lub plombowania. Bez tego zabiegu, próchnica rozwijałaby się szybciej, co wiązałoby się z przedwczesną utratą zębów i ryzykiem nie tylko wady zgryzu, ale też zepsuciem się uzębienia stałego, co może mieć poważne konsekwencje w przyszłości.
A wady? Jak wspomnieliśmy wcześniej, lapisowanie nie naprawia zębów, a jedynie spowalnia rozwój choroby. Dodatkową wadą jest to, że związki chemiczne wykorzystane w zabiegu barwią ząb na czarny kolor. Co prawda można też przeprowadzić lapisowanie za pomocą materiałów niebarwiących, lecz ich skuteczność jest zauważalnie gorsza.
Generalna reguła pozostaje jednak niezmienna – uczmy nasze dzieci, jak powinno się prawidłowo dbać o zęby, jeśli mają one służyć naszej pociesze przez długie lata. Zdrowe, właściwie szczotkowane zęby nigdy nie powinno zostać objęte lapisowaniem.
