Pleśniawki – co to takiego?

Pleśniawki są rodzajem drożdżycy (kandydozy), która występuje w jamie ustnej. Pewnie zastanawiacie się co to takiego. Wyjaśniamy, że jest to powierzchniowa infekcja błony śluzowej, która została wywołana drożdżakiem Candida albicans. Jak rozpoznać pleśniawkę? W jamie ustnej, na języku i na podniebieniu pojawiają się białe plamki, które z wyglądu przypominają ścięte mleko. Niektóre plamki zlewają się w większe wysepki, co sprawia, że tworzy się jednolita, biała warstwa grzyba. To właśnie on jest przyczyną wystąpienia pleśniawek. Może dojść do tego, że cała jama ustna zostanie pokryta białym kożuchem. Pleśniawki pojawiają się na powierzchni całej jamy ustnej: podniebienia twardego, miękkiego, na błonie śluzowej policzków, dziąsłach i języku. U niektórych pacjentów zakażenie przechodzi na przełyk, krtań, tchawicę i oskrzela.

Warto zaznaczyć, że najczęściej występują u noworodków i niemowląt. Mogą jednak pojawić się także u starszych dzieci i osób dorosłych. Narażone na ich wystąpienie są osoby, które przyjmują antybiotyki lub mają obniżona odporność.

Jeśli chodzi o stopień szkodliwości, to jest on niewielki. Mimo to nie należy bagatelizować sprawy, pozwalając, by grzyb mógł rozwijać się dalej. Musimy podkreślić, że pleśniawki wymagają leczenia. Najlepsze będzie takie, które zostanie oparte na odpowiednim postępowaniu zarówno lekarza jak i pacjenta. Przed zakażeniem lub nawrotem choroby można się ustrzec, o czym warto pamiętać.

Przyczyny występowania:

By nastąpiło pojawienie się pleśniawek, musi zajść zakażenie się drożdżakiem Candida albicans. Czynniki, które mogą sprawić, że dojdzie do zakażenia:

• poród – to tak zwane zakażenie pierwotne; by do niego doszło, w drogach rodnych matki muszą występować grzyby; warto pamiętać o tym, że kobieta w czasie ciąży jest bardziej podatna na infekcje, w tym także grzybiczne
• wcześniactwo – może być przyczyną słabo rozwiniętej lub niskiej odporności, co zwiększa ryzyko zakażenie
• choroba przebyta w dzieciństwie – kiedy już raz dziecko chorowało na pleśniawki, zwiększa się ryzyko, że choroba będzie miała nawrót
• antybiotykoterapia – pojawia się jako skutek uboczny przyjmowania antybiotyku; ważne, by poza „złymi” bakteriami, znajdowały się w nich także te „dobre”
• obniżona odporność – u małych dzieci układ immunologiczny jest jeszcze słabo rozwinięty, co sprawia, że łatwiej jest niemowlakowi zarazić się grzybem
• brak należytej higieny – niestety kontakt z zakażonymi przedmiotami, innymi noworodkami czy opiekunami mogą doprowadzić do zakażenia wtórnego; dlatego tak ważnym jest, by podawany dziecku smoczek był zawsze czysty, by go nie oblizywać; to samo dotyczy grzechotek; poza tym należy dbać o to w jaki sposób przygotowuje się posiłki.

Objawy pleśniawek

Najczęstszymi objawami pleśniawek są:

• biały, grudkowaty nalot, który przypomina twaróg; występuje na błonie śluzowej jamy ustnej; może obejmować wewnętrzną część policzków, język, dziąsła i podniebienie; jeśli pleśniawki nie są leczone mogą objąć także wargi, skórę, przełyk, a nawet krtań i tchawicę
• w lekkiej postaci choroby nie występuje ani ból ani dyskomfort; dopiero kiedy zakażenie się rozprzestrzenia, powoduje ból i trudności w przełykaniu
• to, że biały nalot nie schodzi łatwo po próbie usunięcia go palcem czy gazikiem; jeśli uda nam się go usunąć, pojawia się zaczerwienienie i/lub krwawienie
• kiedy choroba przybiera na sile, może wystąpić utrata łaknienia (wynika ona z odczuwanego bólu), chrypka, skłonność do wymiotów, niepokój i ogólne rozdrażnienie dziecka.

Ważne

Pleśniawkami można się zarazić od innej osoby!