Parakokcydioidomikoza

Parakokcydioidomikoza, czy inaczej choroba Lutza, drożdżyca brazylijska, blastomykoza południowoamerykańska to rzadka przypadłość. Jest grzybicą układową wywoływaną przez Paracoccidioides brasiliensis. Dotyka głównie błony śluzowe, płuca i węzły chłonne. Najczęściej można ją spotkać u mężczyzn w Ameryce Południowej i Środkowej. Ważne, że nie zaobserwowano, by dochodziło do zakażenia między ludźmi. Charakterystycznym dla tej choroby jest długi okres inkubacji grzyba. Może wynosić nawet 10-20 lat.

Przyczyny choroby

Paracoccidioides brasiliensis zostało wyizolowane z gleby. Poza tym możemy spotkać infekcje u pancerników. Nosicielami są także nietoperze i niektóre małpy. Do zakażenia dochodzi poprzez inhalację komórek grzyba. Niestety udowodniono, że można zarazić się także drogą pokarmową oraz podczas czyszczenia zębów gałązkami. W Brazylii nadal jest to powszechnie stosowany sposób czyszczenia zębów.

Objawy i przebieg

ParakokcydioidomikozaPrzebieg parakokcydioidomikozy to zwykle przewlekła infekcja dróg oddechowych. Szerzy się ona poprzez układ żylny i limfatyczny na błony śluzowe, skórę i węzły chłonne. Najczęstszymi objawami są kaszel i duszność. Może pojawić się także spadek masy ciała. Powikłanie jakie może powstać to zwłóknienie płuc i rozedma. U 5% pacjentów cierpiących na to schorzenie pojawia się nadciśnienie i serce płucne.

W wyniku choroby u około połowy pacjentów pojawiają się bolesne owrzodzenia błon śluzowych i skóry w okolicy okołowargowej. Dość typowym jest wystąpienie guzka, który ulega martwicy i owrzodzeniu. Ma on nierówną powierzchnię, pokrytą licznymi, drobnymi, żółtobiałymi plamkami. Podczas stanu zapalnego panującego w jamie ustnej występuje również powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Może zdarzyć się także tak, że pojawi się uogólniona limfadenopatia.

Czasami, choć znacznie rzadziej, dochodzi do zajęcia nadnerczy, które prowadzi do ich niewydolności. Zajęte mogą zostać także kości długie i ośrodkowy układ nerwowy.

Co do śmiertelności to jest ona niska. U pacjentów, którzy się nie leczą wynosi około 20%.

Proces diagnostyczny

By ocenić czy u danej osoby występuje grzyb należy pobrać od niej materiał pochodzący z owrzodzeń. Potem badanie przeprowadza się mikroskopowe badanie mikologiczne lub w hodowli. Jest także możliwość przeprowadzenia diagnostyki serologicznej.

Różnicowanie

By dobrze ocenić czy aby na pewno mamy do czynienia z parakokcydioidomikozą musimy wykluczyć występowanie takich chorób jak:

  • gruźlica
  • trąd
  • leiszmanioza
  • histoplazmoza
  • malinica
  • chłoniaki nieziarnicze.

Leczenie

By wyleczyć chorobę stosuje się leki przeciwgrzybiczne bądź sulfonamidy. Zazwyczaj podawany jest itrakonazol lub flukonazol, skuteczny może być także ketokonazol. Jeśli przebieg jest ciężki, stosuje się także amfoterycynę B.

Najlepiej jest zgłosić się do lekarza chorób zakaźnych, internisty bądź pulmonologa. Oni dobrze pokierują leczeniem.

Parakokcydioidomikoza

Mirosław Fojut

Lekarz specjalista, pasjonat rynku szczoteczek elektrycznych oraz towarzyszących im innowacji. Jestem autorem artykułów dotyczących nie tylko mojego zawodu, czyli chorób jamy ustnej i zębów, ale także tych bardziej „na luzie”, o tym, co w dentystycznej trawie piszczy. Śledzę na bieżąco nowinki dentystyczne od Ameryki po Chiny, aby móc dzielić się swoją wiedzą nie tylko ze swoimi pacjentami, ale też Wami, czytelnikami. Żywię tym samym nadzieję, że moi koledzy po fachu również zaczną się otwierać na innowacje po zapoznaniu się z nimi i wprowadzać nowatorskie metody leczenia do polskich gabinetów.
Back to top button