Martwica kości szczęki i żuchwy

Martwica kości szczęki i żuchwy – zwana też osteonekrozą szczęki i żuchwy, martwica tych części jamy ustnej jest przypadkiem tak samo rzadkim, co niezwykle nieprzyjemnym. Dotknięta martwicą kości szczęki i żuchwy tkanka zanika, prowadząc do odsłonięcia kości. Rany te potrafią utrzymywać się nawet przez półtora/dwa miesiące, a czasem nawet nie gojąc się wcale. Jak możecie sobie zapewne wyobrazić, takie schorzenie nie prezentuje się zbyt estetycznie, nie mówiąc już o stanie psychicznym osoby chorej. Jak rozpoznać martwicę i czym ją leczyć?

Objawy martwicy kości szczęki i żuchwy

U osób z osteonekrozą możemy zauważyć ubytek śluzówki, odsłaniający znajdującą się pod nim kość. W dwóch trzecich przypadków dochodzi do zajęcia żuchwy, zaś w pozostałej jednej trzeciej – szczęki. Osoby z martwicą kości szczęki i żuchwy mają też rumienie oraz nieświeży oddech, odczuwają ból i odrętwienie.

Przyczyny powstawania

To, skąd dokładnie bierze się martwica kości szczęki i żuchwy, nie jest jeszcze badaczom znane. Zauważono jednak, że każda z osób, u których schorzenie to wystąpiło, przyjmowała bisfosfoniany – leki z azotem, które są często stosowane wobec przerzutów nowotworowych kości oraz w leczeniu osteoporozy, choroby Pageta kości oraz w przypadku hiperkalcemii. Bisfosfoniany są cenione za swoją skuteczność, ponieważ redukują osteoklasty w tkance kostnej.

Według naukowców, bisfosfonian odkłada się w uszkodzonych, nadużywanych kościach szczękowych, zaś intensywny metabolizm tkanki kostnej tylko dodatkowo sprzyja ogniskom choroby. Sytuacji nie ułatwia tez delikatna śluzówka, przez którą łatwo jest dostać się do kości. Nie wiadomo dokładnie, jak bisfosfoniany prowadzą do martwicy kości szczęki i żuchwy, aczkolwiek podejrzewa się, że jest to spowodowane przez upośledzanie przez nie limfocytów T oraz ich generalne działanie antyangiogenne.

Szacuje się, że na prawdopodobieństwo martwicy kości szczęki i żuchwy wpływają czynniki takie, jak przyjmowane dawki bisfosfonianów, to, jak je przyjmowano i jak długo oraz ogólny stan higieny jamy ustnej, wraz z obecnością innych schorzeń w organizmie. Zapalenia przyzębia, zabiegi chirurgiczne wewnątrz jamy ustnej i wszelakie urazy też mogą zwiększyć ryzyko zachorowania.

Diagnoza i leczenie

Martwicę kości szczęki i żuchwy leczy się zachowawczo. Pacjent musi przyjmować przepisane mu leki przeciwbólowe i antybiotyki oraz płukać codziennie jamę ustną roztworem chlorheksydyny, w celu zagojenia się rany i wyleczenia tkanek. Odsłoniętą kość opatrzy specjalista.